Deel dit bericht:
Maud Schults is agogisch hulpverlener in Aafje Smeetsland. Mevrouw Sonja Hogerwaard is een van haar cliënten. Ze heeft alzheimer en is soms verbaal agressief. Maud en haar collega’s krijgen hulp van Sonja’s man Arie. Hij gaat drie dagen per week met haar op pad. “We doen allemaal dingen die we vroeger ook deden. Daar geniet ze erg van.”
Sonja woont nu bijna vijftien maanden in Aafje Smeetsland. Arie vond het vooral in het begin heel moeilijk. “Ik weet dat mijn vrouw niet meer thuis kan wonen. Voordat ze opgenomen werd, heb ik drie jaar lang met de situatie geworsteld”, vertelt hij. Maud vult aan: “Arie voelde zich heel erg schuldig. We hebben toen veel gepraat en gekeken of Sonja toch nog thuis kon wonen. Dat was geen optie. Maar samen op pad – en af en toe naar huis om te eten of in de tuin te werken – kan wel. ” Arie: “Als ik haar meeneem, begin ik met een volle accu en eindig met een lege. Maar ik ben heel blij dat ik het kan doen.”
“Sonja vindt haar persoonlijke verzorging soms moeilijk. Als ik haar ophaal, vraag ik eerst of ze schone kleding aan heeft. Zo niet, probeer ik haar over te halen en geef ik het door aan de zorg. Zo vullen we elkaar aan.”
~ Arie Hogerwaard, mantelzorger van zijn vrouw Sonja
Dat geldt ook voor Maud en haar collega’s. Maud: “Ten eerste scheelt het ons natuurlijk tijd. En de vaste structuur is prettig. Zeker in het begin – toen haar gedrag hier in huis erger was dan nu – konden we tegen iedereen zeggen: ‘Het is dinsdag, Arie komt zo’. En haar man weet natuurlijk het beste wat Sonja leuk vindt. Daar hebben we ook veel aan gehad. Door samen te kijken wat we hier voor haar kunnen betekenen en hoe we het beste kunnen omgaan met het onbegrepen gedrag.”
“Het is geweldig dat Sonja drie dagen per week iets doet wat ze écht leuk vindt. Met de man van wie ze zoveel houdt. Het betekent veel voor hen, maar ook voor ons als zorgmedewerkers.”
~ Maud Schults, agogisch medewerker Aafje Smeetsland
Voor Maud is het contact met Arie onmisbaar: “Korte lijntjes zijn belangrijk. Gaat het even minder goed? Dan kijken we direct samen wat we kunnen doen.” Ook Aries ‘check’ of Sonja al gewassen is, voelt voor Maud helemaal niet als een ‘wijzende vinger’. “Het is juist fijn dat hij dat navraagt, want dan doen wij de volgende dag nóg beter ons best. En zelf probeert Arie ook te helpen met douchen of aankleden. Plus: ik vind het een geruststellend idee dat hij ons altijd kan bereiken. Want voor hem is het ook niet altijd makkelijk.” Arie beaamt dit: “Ik had het in het begin best wel moeilijk, maar Maud heeft me erg geholpen. Voor iedereen die twijfelt om mantelzorger te worden: doe het. Het is zwaar, maar je krijgt er veel voor terug.”
Bij Aafje kunnen we niet zonder de hulp van vrienden en familie van onze cliënten. Samen geven we de beste zorg. In de rubriek ‘Spring maar achterop’ lichten we deze samenwerking tussen zorgmedewerkers en mantelzorgers uit.
De speciale D-zep afdeling in psychogeriatrisch expertisecentrum Smeetsland is voor vier jaar benoemd als REC op dit gebied: Regionaal Expertise Centrum. “Iets om heel erg trots op te zijn.”
We vinden het belangrijk dat mantelzorgers en vrijwilligers met zekerheid en vertrouwen voor iemand zorgen. Daarom lanceerden we regionaal leernetwerk De Driehoek.
Aafje Meerweide krijgt een metamorfose. Dura Vermeer Bouw Zuid West realiseert op de plek van het bestaande verpleeghuis een toekomstbestendig wooncomplex met 216 studio’s voor ouderen met een zware zorgvraag.
