Drie vragen over… reablement

Deel dit bericht:

Ken je dat? Van die vragen die vaak niet gesteld worden, maar waar je wel het antwoord op wilt hebben. Aafje legt ze wél voor. In de rubriek ‘Drie vragen over …’ stellen we een collega drie kritische vragen over een specifiek onderwerp. Dit keer spreken we Ferry Bezem, directeur regio Noord over reablement: een zorgaanpak waarbij cliënten zoveel mogelijk zelf doen - in de wijkverpleging én in de huizen.

Vraag 1. Is reablement echt een zorgvisie of vooral een noodoplossing voor personeelstekort?

Reablement is in feite hetzelfde als zelfredzaamheid: cliënten die blijven doen wat ze kunnen en willen. In de wijkverpleging en huishoudelijke hulp betekent dit dat zorgmedewerkers minder tijd per cliënt kwijt zijn. Als iemand bijvoorbeeld zelf weer kan douchen, hoeven we daar geen collega meer voor in te zetten. 


In de huizen ligt de nadruk vooral op actief blijven en waardigheid behouden. Dat zit ‘m in kleine dingetjes. Zoals in de ochtend zelf beneden de krant halen of koffie zetten. Daarbij blijft de zorg altijd dichtbij. Want het laatste wat we willen, is dat cliënten zich onder druk gezet voelen. Daarom gaan we altijd voor maatwerk.

Kortom: reablement draait uiteindelijk niet om kostenbesparing. Maar om een hogere kwaliteit van leven. Dus ook als er geen personeelstekort was, zouden we het toepassen.

Vraag 2. Dat maatwerk vraagt ook iets van de collega’s. Hoe ondersteunen jullie hen om reablement op de juiste manier toe te passen?

“We hebben inspiratiesessies georganiseerd om van gedachten te wisselen. Want het vraagt wel aandacht om iedereen mee te krijgen. De één past reablement al op veel gebieden toe, de ander vindt dat nog lastig. Bijvoorbeeld omdat ze bang zijn dat dingen foutgaan of teveel tijd kosten. Dat gesprek willen we aangaan. Hoe kijk je ernaar? Wat vind je zelf belangrijk? Wat betekent het? Dat is ook een kwestie van ervaren. En kijken wat kan, want mensen wonen natuurlijk niet voor niets bij ons.


Communicatie is hierin cruciaal. Het gaat er bij reablement vooral om hoe je iets brengt. Collega’s hebben soms ondersteuning nodig in een stukje gesprekstechniek, of hoe beter te luisteren en kijken. Om iemand te motiveren, is het goed om aan te sluiten bij wat iemand graag zou willen.


Samen kijken we hoe we collega’s het beste kunnen helpen. Daarbij maken we ook gebruik van zorginnovaties. Door producten als een oogdruppelbril of een slimme medicijndispenser kunnen cliënten steeds meer zelf – waar, wanneer en hoe men wil. 

“Ik ben ervan overtuigd dat reablement kan helpen om ouderen zo lang mogelijk hun eigen leven te laten leiden.”

Vraag 3. Verwacht je dat reablement de toekomst is voor de ouderenzorg?

“Dit is wel de richting die we op moeten. Anders redden we het in de toekomst niet. Los daarvan helpt reablement ouderen om actief, betrokken en gelukkig te blijven. Het is mijn ogen echt een zorgvisie voor de lange termijn. De mogelijkheden ervan zien, kost tijd. Maar die maken we er graag voor vrij.

Daarnaast is het een totale manier van werken. Met zoveel mogelijk zelf doen, mantelzorgers die kunnen ondersteunen en de zorginnovaties. Dat moet uiteindelijk allemaal op elkaar aansluiten. Daar zijn we al een paar jaar mee bezig en die ontwikkelingen blijven aandacht vragen. Van ons, maar ook van de omgeving van cliënten. We moeten het samen doen en daarom betrekken we naasten ook steeds meer bij de zorg.   


Uiteindelijk is de focus op kwaliteit van leven het belangrijkste. Dat is waar we bij Aafje elke dag aan werken. Ik ben ervan overtuigd dat reablement daarbij kan helpen.

Heb je dit gelezen, en blijf je zitten met een prangende vraag? Stel ‘m aan Ferry: e-mail naar en zet in de onderwerpregel: ‘Drie vragen over reablement’.